Бүркіт Бекмағамбетов
Бүркіт Бекмағамбетов
«Біз – теледидар, радио жоқ кезде өскен адамдармыз. Тек қана кітап болды. Адамның қалыптасуы, іргетасының қалануы, өмірге деген көзқарасы – балалық шақтағы қиялынан, арманынан басталады. Бала күнімде біздің үйге үлкен кісілер жиналып қисса оқитын. Біз соны тыңдайтынбыз. «Алпамыс батыр», «Ер Тарғын» сынды көптеген қиссаларды, дастандарды үлкен кісілер таңдайларын қағып отырып айтатын. Сосын шаршайды ма, әлде көздері тала ма, ол кезде майшамның жарығы ғой, «Ал, Бүркіт, сен оқышы!» деп маған беретін. Қазіргі бейнетімнің зейнетін көруіме негіз болған, кішкентайымнан мамандығыма, дикторлыққа бейімдеген – сол ақсақалдар, кішкентай ғана ауылымның мәдениетке, әдебиетке деген көзқарасы деп білемін. Себебі отыз үйлік ауылдан жиырмадан астам жоғары білімді журналист шықты. Барлық ауыл әдебиетке, мәдениетке құмар еді. Әке-шешелеріміз көрші ауылдарға барып концерт қойып қайтатын. Қазір қарап отырсам, сол елдің балалары әлі күнге дейін бірінен-бірі асқан өнерпаз. Оның үстіне ауылдың табиғатының әсемдігі, еш жермен теңестіруге келмейтін сәнділігі де адамдарға әсер еткен шығар деп ойлаймын. Бәріміз арманшыл, әнші, өнерлі едік. Бала кезде қисса, дастандарды оқудан басталған кітапқа деген қызығушылық өскен сайын арта берді. Кітап оқуға дайындықты, ерекше жағдайды қажет етпейтінмін, маған керегі – тек бос уақыт еді. Біздің жас кезімізде кітап оқу, мазмұнын айту, ондағы кейіпкерге еліктеу, кейіпкер болып сөйлеу өзіндік бір үрдіс болды. Жастар, құрдастар ортасындағы әңгіме кітаптың төңірегінде болатын. Сол кезде өзіндік пікірін айтпай, үн қоспай қалған адам мәдениеті төмен, білімі аз болып саналатын. Сондықтан барлығы жаңадан шыққан кітаптарды қалдырмай, құмартып оқып алатын».
- Аудиокітаптар
