«Алпамыс батыр» – ертеден жеткен эпостық жыр. Жырда көне замандағы салт-дәстүр, әдет-ғұрып мен халықтың тұрмыс-тіршілігі жан-жақты әрі мазмұнды суреттеледі. Жырдың бірнеше нұсқасы бар. Соның ішінде А.Нысанов нұсқасы: «Бисмилла деп бастайын, көңілге жад қып Алланы», – деп басталады. Жиделібайсын жерінде тірлік кешкен Байбөрі мен Байсары мал-мүліктен кенде емес еді. Екеуінің де арманы перзент сүю болатын. Ақыры бірінің әйелі ұл тауып, екіншісі қызды болады. Ұлдың атын Алпамыс, қыздың атын Гүлбаршын қояды. Балалары дүниеге келген сәтте-ақ құда болуға бекінген екі бай болмашы нәрсеге араздасып, Алпамыстың әкесі көшіп кетеді. Күн артынан күн өтіп, Гүлбаршын бойжетеді, Алпамыс ержетеді. Арадағы көп кедергіге қарамай, Алпамыс Гүлбаршынды алақанына қондырады. Жырда Алпамыстың махаббатына қол жеткізу жолындағы күресі бейнеленеді.