Ақынның күнделігі – боямасыз өмірдің көрінісі. Ғабит Мүсіреповпен кездесуі, Сәбит Мұқановтың өлімі, әдеби сын, әдебиеттегі алаяқтық туралы ойларымен қатар, тұрмысына қатысты біраз дүние көрініс тапқан. Күнделік алдамайды. Онда ақын туғаннан өмірі жоқшылықпен өтіп келе жатқанына налиды. Не ішер асқа, не киер киімге жарымай, не балаларының қажетін өтей алмай өтіп жатқан өмір. Доскөңіл кейіп танытып, айнала бере жон арқадан сойыл сілтейтін замандастар. Өзіне қол жұмсағысы да келген. Бірақ, балаларын ойлаған. Ал балалары... Олардың да қасіреті аз емес. Ерке-шолжаң өскен баласы Айбардың басындағы оқиғаға күнделікте бірнеше рет айналып соққан. Біразға созылған тергеу, әуре-сарсаңның шет-жағасын жазған. Ашып айтпағанымен, ұлының денсаулығы мәз емес екенін жазыпты. Ал өмірінің соңғы сәттері, ақынның өзі айтпақшы, «қираған үй сияқты» күйде.