«Секеннің күйі Секеннің күйі шертілген сайын эфирден, Жүректің дертін, көңілдің кірін кетірген. Арқамнан қаққан атамның алақанындай, Апамның жүмсақ ерніндей сүйген бетімнен. «Көңіл толқыны» – көңіл толқыны тербеген, Шексіз әлемнің тоғысқан тұсы жерменен. Секеннің күйі серігім сынды сейілткіш, Періште пиғыл пендешілікке ермеген. Естіген сәттен ішіме түсіп жайылған, Қиыл қыранын шырқатып барып қайырған. Осынау көңілдің толқыны бірдей секілді, Ол — Секен, ал мен Дәулетбек болдым, айырмам...» Д. Байтұрсын, 1999 жыл, 27 желтоқсан.