Ізтай Мәмбетов (1929–1974ж.ж.) – қазақтың лирик, эпик ақыны, журналист, аудармашы. 1953 жылы ҚазМУ-ді бітірген. «Жұлдыз» журналы, «Қазақ әдебиеті» газеті редакцияларында, Қазақ мемлекеттік көркем әдебиет баспасында, Қазақ КСР Телевизия және радиохабарын тарату жөніндегі мемлекеттік комитетінде, Қазақстан Жазушылар одағы поэзия секциясында қызмет істеген. Ақынның алғашқы жыр жинағы «Тұңғыш» деген атпен 1955 жылы жарық көрді. Одан кейін «Бақытты балалық», «Сыр», «Табантал», «Өсиет», «Жалын», «Тарланбоз», «Жылы жел», «Ұзақ жыл», т.б. өлең кітаптары, бірнеше дүркін таңдамалысы баспа жүзін көрген. Мәмбетов шығармаларының негізгі тақырыбы – туған жер, достық, махаббат, азаматтық. Ақын аудармашылықпен де айналысқан. Лирик ақынның «Қаракөз», «Мен туыппын ақпандатқан боранда» атты өлеңдеріне ән шығарылған. «Жыр Жәмила», «Пушкин мен Әміржан», «Пугачев нөкері» атты поэмалары тақырып аясының кеңдігімен, көркемдігімен бағаланады. Бірқатар шығармалары туысқан халықтар тіліне тәржімаланған. Лермонтов, Пушкин, Байрон, Блок, Брюсов, т.б. жырларын қазақ тіліне аударған.