«Жәмилә» – Шыңғыс Айтматовтың Мәскеудегі әдебиет институтында оқып жүргенде жазған повесі. Повесть Жәмилә мен Даниярдың арасындағы аяулы сезімді суреттейді. Екінші дүниежүзілік соғыс кезі. Жәмиләнің күйеуі Садық майданға кетеді. Ал өзі соғыс кезіндегі барлық қазақ-қырғыз әйелі сияқты колхоздың жұмысына жегіледі. 15 жастағы қайнысы Сейіт көмекшісі болады. Сөйтіп жүргенде соғыста жараланып, ауылға қайтқан Данияр Жәмилә мен Сейітке көмекші боп келеді. Жәмилә мен Даниярдың жол үстіндегі әзіл-қалжыңы салмақты әңгімеге ауысады. Уақыт өте келе бір-бірін жақсы көріп қалған екеу ауылдан қашып кетуге мәжбүр болады. Екі жастың қалауын түсінген жалғыз жан – Сейіт. Оқиға да Сейіттің аузымен баяндалады.