Заман біздікі

Әлі есімде, бейбітшілік уақытта жастар қосылып алып не мектепке, не қызметке, не бақшаға қарай бет аламыз. Біз жүрген жерде – әзіл, біз жүрген жерде – күлкі, біз жүрген жерде – ән! Қарттар үйлерінің жанында отырып, біздің сыртымыздан қуанады, бізді өздерінің мақтанышы көреді. «Шырақтарым, – дейді олар, – заман сендердікі. Күліңдер, ойнаңдар, керемет істер жасаңдар. Өмірден қапы қапы соқпаңдар, нағыз дер кез! Нағыз уақыттарың осы кез, сендер бақытты жассыңдар. Сендер дүниеге бізді ауыстыруға келдіңдер, біз сендерге бәрін қалдырамыз, өмірдің шыңына шығыңдар», – деп батасын береді.

«Сендер де қалыспаңдар, біздің заман қарттарды қадірлейді», – деп күлкімен ілгері жылжимыз.

Біздің соңымыздан көңілді қарт жүгіріп:

«Ей, жастар! Біздің жырымыз жырланып біткен, енді сендер жырлаңдар, біз өмірден өзіміздің үлесімізді алдық, енді сендер алыңдар! Сендер өмірдің шыңына аяқ басасыңдар, ал біздің жасымыз өтіп барады, біз өмірден гөрі қабірге жақынбыз», – дейді. Біз күлкімен ілгері жүреміз.

Қарт адам өзінің күрмеуге келместей қысқа өміріне ренжиді. Ол жас болғысы келеді, ол өмір сүргісі келеді, бірақ ол 70-те. Ол енді 70 жыл жасамайтынын біледі, оған қайран 25 қайтып оралмайтыны анық. Сондықтан ол бізге заманды тапсырады, ол бізге жаңа дүниені тапсырады.

Адам дүниесі біртіндеп әкеден балаға ауысып отырады. Өмір жолы таусылып «жасарын жасап, асарын асаған» адам адамшылығын жасап, кейінгілермен арыздасады. Қарт өзінің қолындағы ұлы постыны жасқа тапсырады, жас алады. Постының тәбілінде: адам дүниесі, заман, жер, право – өткізетін байлықтың бірінші бөліміне саналады.

Біз, 20-ғасырдың 40-жылдарының жастары, ұлы постыны жауынгерлік дәуірде алып отырмыз. Ардақты миссияны атылған оқтың, жарылған снарядтың астында қанды майданда алып отырмыз. Өзіміздің дәуірді, ұлы постыны жауынгерлік уақытта, Отан соғысының ұлы күресінде алуға тура келіп отыр. Жастар өзінің заманын қолдан жауға бере алмақ емес. Біз өзіміздің заманымызды қорғаймыз.

О, жастар! О, құрбылар! Біздің заман таласта. Үлкен қауіп біздің алдымызда. Бірақ біз өз заманымызды ешкімге бере алмаймыз. Заман біздікі.

Жастар, өзіміздің заман үшін, өзіміздің жер үшін жауға оқ атайық! Заман біздікі!

Батыс майдан, 1942 ж. июнь.