Мұхтар Әуезовтің алғашқы әңгімелерінің бірі және көркемдік бітімі жағынан қазақ әдебиетіне жаңа өрнек енгізген шығармасы – «Қорғансыздың күні». Шығарма шағын болса да, үлкен мәселені қозғайды. Ғазиза атты панасыз жетім қыздың озбырлық, қорлыққа шыдамай, боранда үсіп өлгені айтылады. Ақан сияқты қара ниет ауыл әкімінің жабайы әрекеті әшкереленеді. Әңгіменің құрылысы шымыр, көркемдік бояулары қанық, оқиғалары мен адам мінездері мейлінше шыншыл.