Тарихи синтаксис түркітану саласында ғана емес, индоевропа тілдерінде де аз зерттелген сала болып табылады. Сондай-ақ синтаксистік салыстырмалы-тарихи зерттеу әдісі де өз деңгейінде жетіліп кетпеген. Оқулықта көне түркі руника жазбалары тіліндегі сөйлем мүшелері сол дәуір тұрғысынан, яғни синхронды әдістің негізінде зерттелінеді. Сонымен қатар сөз таптарының лексика-семантикалық және морфологиялық құрылымы да жан-жақты талданады.