«Бүкіл әлем, гүл, бояулар, дыбыстар, бар жаратылыс, барлық өмір – поэзия дүниесі, осы құбылыстардағы құпия қуат, оларға тіршілік, ойнақы өмір беретін сырлар поэзияның тетігі мен жаны. Поэзия – әлемдік өмірдің қан тамырының соғуы, сол өмірдің қаны мен оты, жарығы мен күні» болса, сол рухқа тән жырлауға ұмтылатын ақын жүрек – Сәбит Дөнентаев. Шынында да, лирика, яғни лира грек музыкалық аспабының сүйемелдеуімен айтылатын туынды болса да, әдебиеттану ғылымында келелі көркем әдебиет жанрының бірегейі болып қалыптасты. Теоретиктердің тұжырымдауынша, лирикалық шығарма өмір шындығын адамның ішкі көңіл-күйіне, сезіміне астастыра жырлайтын күрделі психологиялық туынды. Психологиялық дейтініміз – қарапайым ғана лирикалық бір өлең адам болмысына терең еніп, табан астында жан-жақты баурап алатындығында. Оның қандай құдірет күші бар екендігін адамдар айырып, сезе бермесе де тұтқыны болып қалатын сырын өзінше, бөлек зерттеуді талап етеді. Сондай құдірет күш Сәбит Дөнентаевтың қарапайым ғана өлеңдерінде кейіпкердің дүниеге көзқарасы, ой-танымы терең де, әсерлі суреттеледі. Ақын Сәбит Дөнентаев өлеңдерінен адам сезімдерінің алуан құбылыстарын көресің. Лайық мән-мазмұны лириканың нәзік тілінде сөйлеп, жүрек пернесін шертеді. Поэзия материалы – сөз емес, өмірдің өзі. Лирикада суреткердің «мені» азаматтық «менге» айналып, халықтың көкейкесті ойларына ұласады. Лиризмде ойшылдық, сезімталдық және психологизм ұштаса көрінуі тиіс. Бұл тұрғыдан да Сәбит Дөнентаев поэзиясы діттеген меже тұрғысынан табыла білген». Шөмішбай Сариев, ақын