Сәкен Иманасов
Сәкен Иманасов
Ақын Сәкен Иманасовтың поэзиясын оқығанда, менің көз алдыма қашан көрсең де, арнасы ортаймайтын, мөлдірлігімен, өз әуен, әсем тынысымен айналасындағы тіршілік атаулыны жайбарақат, жайсаң күйге бөлейтін тума бұлақты елестетемін.
«Қырым қандай кең еді өлшенбеген,
Қиырына жете алмай жел шөлдеген
Көкжиекті көзіме қондырып ап
Кереметтей құйғытып көрсем деп ем!» -
деп тебіренетін Сәкеннің жырларынан өз басым, ең алдымен, мәрт мінез халықтың ұлттық табиғатын - аңқау-аңғалдығын, кешірімді кеңдігін, мейірімі мен адалдығын көремін. «Көл түбінен ақ шабақ атылып, төркінінен қарлығаш қайта оралған» көктемімен, «өрістен тойып қайтқан торпақтай шөмелені сүзгілеген қарашаның өкпек желімен», «даланың бауырын жаздырмай сіресіп жатып алатын қарымен» - әйтеуір, қырдың табиғат-тіршілігі, қыл қалам туындысын көріп тұрғандай, жанды сурет боп көз алдыңыздан өтіп жатады. Боз жусанның иісі келіп, саумал қымыздың шәрбат дәмін ұмыта бастаған таңдайға қышқыл үйіріледі. Бұл қасиет, сөз жоқ, ақын шығармаларының ұлттық болмысын көрсетеді. Жусан иісін қанына сіңіріп, кіндік кесіп, кір жуған жерді жан жүрегімен сезінген, халқының қадір-қасиет, болмысынан нәр алған ақын ғана осылай жырлай алатын болса керек. Әйтпесе, жусан жайлы қаншама жырласа да, оның табиғи иісін сезінбеген ақынның өлеңінен жылы бөлмеде өскен жусан ғана елестеуі мүмкін. Ал шыны тасасындағы жусан белуардан өссе де, қыр беткейінде тырбиып өскен боз жусан бола алмайтындығы секілді, халқының жүрек лүпілін қанына сіңірмеген, қасиетті қыр жусанының жұпарын жанымен сезінбеген ақын да ұлттық туынды беруі мүмкін емес екендігі ақиқат.
Фариза Оңғарсынова
- Кітаптар
